Devrimci Proletarya Yaşasın Proletarya sosyalizmi!
Metro Grosmarketlerde süren 6. Dönem toplu iş sözleşmesi görüşmeleri anlaşmazlıkla sonuçlandı. İşçilerin tabandan öfkesi ve baskısıyla grev kararı alan sendika 25 Ağustos’ta (yarın) tüm Metro mağaza ve depolarında greve gidecek.
Sosyal-iş sendikasının sitesinden yaptığı Kamuoyu duyurusu şu şekilde:
Sendikamız ile Metro Grosmarket arasında süren 6. Dönem toplu iş sözleşmesi görüşmeleri anlaşmazlıkla sonuçlandı. Arabulucu aşamasından da anlaşma çıkmaması üzerine sendikamız grev kararı aldı. Alınan grev kararı 25 Ağustos’ta (yarın) tüm Metro mağaza ve depolarında ilan edilecek. Grev ise daha sonra açıklanacak bir tarihte uygulamaya konacak.
Sendikamız Genel Yönetim Kurulu yazılı bir açıklama yayımlayarak, alınan grev kararını kamuoyuna duyurdu. Yapılan açıklamada anlaşmazlığın parasal haklarda ortaya çıktığı, kazanılmış hakların geri götürülmesinin kabul edilemez olduğu kaydedildi. Açıklamada “Kazanılmış haklarımızın geriletilmemesi, işyerlerindeki çalışma barışı ve huzurunun sürdürülebilmesi için, Metro işverenini haklarımıza saygı göstermeye davet ediyoruz. Sosyal-İş Sendikası olarak, haklarımızı geriye götürmeyecek teklifleri her an müzakere etmeye hazır olduğumuzu hatırlatıyoruz.” ifadelerine yer verildi. Toplu sözleşme görüşmelerinin yasal süre içinde anlaşmazlıkla sonuçlanması üzerine grev kararı alındığı kaydedilen açıklamada, grev kararının 25 Ağustos’ta tüm Metro mağaza ve depolarında, üyelerimizin katılımıyla ilan edileceği kaydedildi.
Genel Yönetim Kurulumuzun açıklamasının tam metnini aşağıda ilgilerinize sunuyoruz.
24.08.2016
BASINA ve KAMUOYUNA
Metro patronları sendikal bürokrasisinin talepsiz, mücadelesiz pasif ve uzlaşmacı tutumundan yararlanarak işçilerin ihtiyaç ve taleplerini törpülemeye, mağaza işçilerinin “yılda 4 ikramiye”lerine varana kadar çalışmayı yeniden disipline etmeye ve maaşlarını bölmeye çalışıyor. Böylelikle işçiler kendi ellerindeki haklarını korumayı düşünmekle meşgul edilirken, maaşlarına, çalışma koşullarına dönük zam ve beklentilerini dillendirmesi engelleniyor. Sosyal-iş sendikası bürokratlarınında kendi koltuklarını koruyabilmesi için süreci oyalamaya, neredeyse grev sürecine ilişkin, işçinin ihtiyaçlarına dönük bir talebi olmazken; karar ve eylemlerine, komitelere dönük hiç bir şey yapmamış, hiç bir hazırlıkta bulunmamış olması bu durumu en iyi ifade eder. İşçiler sendikanın ağır, hantal yapısı ve üsttenci tarzı karşısında huzursuz ve öfkeli olmaları, her türlü, mobbing, tehdit ve işten atılmalara maruz kalmaları durumu özetliyor.
Tüm bu süreçte yalnız bırakılan işçiler kendi taban inisiyatif ve örgütlenme kurulları, grev komite ve özörgütlenmelerini sağlamlaştırmaları gerekiyor. Patron-sendika ortak temsilcileri eline bakan değil, kendi özgücü ve muhattaba alınmasını sağlayan, iradesini koyan ve bunda ısrarlı olan işçiler örgütlüdür ve kazanırlar. Bu olmadan sendikal ve patron işbirliği kırılamıyor, gerçek kazanımları olmuyor, işçilerin kendi söz, karar ve inisiyatifi boğulmuş veya bir kaç kuruş üzerinden hesaplamalarla sınırlandırılmış oluyor.
